CUBA!!

Daar zijn we weer. Hier is het reisverslag van onze magische reis naar Cuba! We hebben binnen twee weken een rondreis gemaakt door het land. We hebben nog lang niet alles gezien maar toch was het na twee weken wel weer prima om naar huis te gaan. Cuba is werkelijk een heel ander land. In de reisboekjes is daar zeker niet over gelogen. En naar mijn mening moet elke reiziger wel een keer naar dit land toe. Het is uniek, bijzonder en heeft een hele specifieke sfeer die in elke stad/dorp weer anders is. 

Onze reis naar Cuba begon al een beetje wankel. Vanwege het hanteren van een ander systeem in Cuba konden onze tickets niet goed worden opgevraagd. Inchecken voor de reis was dan ook een hele opgave. We hebben een tijd gewacht en het was zelfs even onzeker of we wel konden gaan. Mijn ticket was uiteindelijk gevonden maar die van Jorick was nog steeds kwijt. Uiteindelijk toch alles aan elkaar gekoppeld en met een gerust hart het vliegtuig in. Overstap op Curacao waar het hele verhaal weer opnieuw begon. Bij de transfer desk moesten we een bedrag betalen in dollars. Konden we er niet pinnen.. Jorick naar het pinautomaat, is die stuk. Uiteindelijk opgelost en ook vanaf Curacao het vliegveld in. Op naar Cuba.

Het vliegveld is niet bijzonder, de controle viel ook reuze mee. Ze waren wel wat streng bij de douane maar ook zonder moeite de stempel gekregen. Eenmaal buiten kon ons avontuur echt beginnen. Je kan pinnen in Cuba met je creditcard. Gewone reguliere bankpassen worden niet geaccepteerd. Nou hebben wij een Mastercard pas en het blijkt dat die pas niet overal geaccepteerd word. In ieder geval niet op het vliegveld. We werden geweigerd. Pas deed het niet. Oke, hoe gaan we dit oplossen? Je staat in een vreemd land, waarvan je weet dat je alleen met creditcard op sommige plekken geld kan opnemen, geen cash bij de hand want we gingen er vanuit dat dollars niet werden geaccepteerd ivm het embargo. En dan doet je pas het niet. We hadden al een hotel geregeld voor de eerste twee dagen vanuit Aruba dus dat was een troost. Een aardige taxi chauffeur die heeft ons langs alle mogelijke pinautomaten gereden. Geen succes. Of de banken waren gesloten of de pas werd geweigerd. Volgende dag weer een kans. De chauffeur zou ons om 08:30 weer komen ophalen. Hij wil natuurlijk ook betaald worden...

Lekker begin van je vakantie. Het hotel was prima, we verbleven in de hoofdstad, een beetje aan de rand en we hebben geen geld. Nog iets, geen internet. Dus geen mogelijkheid om iets op te zoeken. Tegen de avond zijn we gaan wandelen opzoek naar de Nederlandse Ambassade. Mogen we morgen niet kunnen pinnen dan kunnen zij ons misschien helpen. Gebouw gevonden, door naar een eettentje. Uiteindelijk hebben we voor heel weinig geld een hamburger kunnen eten. Diezelfde avond hebben we romantisch op de kade gezeten. Je had hier prachtig uitzicht over de zee en over de weg die erlangs lag, gesierd met allemaal prachtige oldtimers. Toen begon ik toch een vakantie gevoel te krijgen.

Volgende dag is het ons gelukkig gelukt om geld op te nemen. De chauffeur betaald en door met onze reis. Waar zullen we naar toe gaan? We hadden geld opgenomen bij het Grand National Hotel van Havana. Heel bekend hotel.Vanuit daar zijn we gaan wandelen richting Oud Havana, het oude stadsdeel met mooie gebouwen en straatjes. Halverwege kwamen we een stel tegen die ons graag de stad wilden laten zien. Oke prima, wij zijn meegelopen. En inderdaad ze lieten ons mooie straatjes zien waar we zo voorbij waren gelopen. Maar aan het einde van de straat was het natuurlijk tijd om te betalen. We hebben ze wat munten gegeven maar dat was niet genoeg. Meer wilden ze hebben, dat hebben ze niet gekregen. Hup wegwezen jullie. Wat voel je je dan belazerd eigenlijk. Maar goed ook weer een ervaring rijker. 

De stad doorgelopen en daar sta je echt te kijken van alles wat je ziet. Prachtige kleurrijke straten, sommige heel vies, andere onderhouden, mooie gebouwen. Veel kleine parkjes, oldtimers en mensen met sigaren. De mensen in Cuba zijn over het algemeen arm. Je ziet dan ook bedelaars of hele arme mensen op straat die te proberen te overleven. Dit hebben wij eigenlijk overal in Cuba gezien. Toch voelde wij ons heel veilig op straat en zijn de mensen erg vriendelijk. Ze wijzen je graag de weg.

Meteen hebben wij onze sigaren ingeslagen. We gingen sowieso met het doel om sigaren te kopen voor onze huisbaas. Die had een verzoek ingediend voor Cohiba sigaren, maakt niet uit hoeveel of hoe duur, die wou hij graag hebben. Uiteindelijk zijn we gegaan voor Cohina Robusto, en hebben we niet één maar twee doosjes meegenomen (50 sigaren)... Eén voor Roman en één voor ons. Nog nooit in mijn leven een sigaar gerookt, maar ze komen vast wel op. We hebben ze gekocht bij iemand thuis, en ik weet wel bijna zeker dat dit niet op de legale manier is gegaan. Maar voor ongeveer 200 dollar was het geregeld en liepen we weer naar buiten. In Nederland betaal je voor een doos Cohiba Robusto voor drie stuks 18,60 euro. In een doosje zitten er 25. Met een klein rekensommetje kom je tot de conclusie dat we best een mooie deal hebben :)

Tijd voor een nieuwe bestemming. Op dag drie zijn we met de bus naar Santiago de Cuba gegaan. Dit is eigenlijk de oude hoofdstad van Cuba en ligt helemaal aan de andere kant. We hebben een reis gemaakt van ongeveer 15 uur. Het bus bedrijf heet Viazul en die brengt je eigenlijk overal waar je naar toe wil. Je moet van te voren een ticket boeken bij het kantoor, dan een half uur van te voren aanwezig zijn, je bagage inchecken en dan stap je in een ruime bus met ligstoelen en airconditioning. Niet onbelangrijk, er is ook een toilet aanwezig. We vertrokken om 12 uur uit Havana en kwamen om 03:00 snachts aan in Santiago de Cuba. We hebben tot een schappelijke tijd gewacht en zijn daarna met een taxi naar een casa particularis gegaan. Een soort bed and breakfast. Je overnacht bij mensen thuis, kan hier ontbijten en zelfs avondeten als je dat wil. Een hele leuke manier om Cuba en de mensen beter te leren kennen. Natuurlijk was het nu tijd om eventjes wat uurtjes slaap te pakken. Welterusten!

Na drie uurtjes slaap hebben we rond 10:00 ontbeten boven op het dakterras. Wat een uitzicht over deze bijzondere stad. Het lijkt net alsof iedereen een huis heeft gebouwd, iemand toen al deze huisjes in een hoge hoed heeft gegooid, vervolgens alles door elkaar heeft gehusseld en toen weer heeft neergegooid. Alles staat kriskras door over en op elkaar. Echt leuk om te zien.

Helaas is Jorick deze dag meteen ziek geworden. Overgeven, koorts en heel moe en zielig. De arme schat heeft de hele dag op bed gelegen. Uiteindelijk hem toch even gemotiveerd om op stap te gaan. Langs een reisbureau gegaan en een jeep safari geregeld naar een grote rots ergens buiten de stad. La Gran Piedra heet het. Vanaf die plek heb je een mooi uitzicht en zie je ook een beetje het leven buiten de stad. Savonds hebben we een hapje gegeten en toen zijn we snel weer in bed gekropen. Arme schat zo ziek. 

Dag 5 was Jorick gelukkig wel weer een beetje opgeknapt en zijn we naar La Gran Piedra gegaan. Een grote rots is het inderdaad en verder stelde het niet veel voor. Het hoogtepunt was eigenlijk het contact wat we hebben gehad met onze gids. Een hele aardige jongen die ons veel kon vertellen over Cuba en het leven hier. Het is voor de bevolking echt een heel ander leven. Alles is vanuit de overheid. Je hebt geen eigen bedrijven oid. Maar iedereen heeft ook recht op een gratis opleiding. Helaas maakt de jeugd daar tegenwoordig weinig gebruik van en worden de mensen steeds armer. Ook hebben sommige mensen een hard hoofd over de banden die nu weer zijn aangehaald met Amerika, als Obama weg is dan zal alles weer anders worden wordt er gezegd. 

Dag 6 was ik aan de beurt om ziek te worden. In de nacht begon het overgeven en diarre. Het was verschrikkelijk. Geen koorts gelukkig maar wel echt goed ziek. Misschien hebben we toch iets verkeerd gegeten. In de loop van de dag moest ik er echt aan geloven. We hadden weer een reisje naar de volgende bestemming. Camaquey. Geen tijd om de hele dag op bed te liggen, ik moest weer de bus in. Na 6 uurtjes reizen zijn we aangekomen in de stad en hebben we een mooi Casa gevonden. Weer heel anders dan Santiago. Deze stad is sowieso een stuk kleiner en bestaat uit allemaal kleine straatjes die samen komen op één centrum. Hier heb je een kerktoren en een klein pleintje met een trap. De mensen verzamelen zich hier omdat dit een WiFi hotspot is. Ook iets in Cuba, internet is er eigenlijk niet. Wil je gebruik maken van internet dan moet je voor 2 dollar een kaartje kopen in de winkel met een inlogcode en wachtwoord. Met dit kaartje heb je 1 uur onbeperkt toegang tot het internet. Maar er is alleen internet op bepaalde plekken in de stad. Vaak in een park of op een andere drukke locatie. Hier zie je dan ook iedereen met zijn telefoontje, laptop of tablet. Weet wel, iedereen die op het internet zit heeft geld, arme mensen kunnen zich dit zeker niet veroorloven. 

De volgende dag zijn we lekker gaan wandelen door de stad. Gelukkig was ik al iets opgeknapt en zo hebben we toch nog wat van de omgeving kunnen zien. Het is een prachtige plek en zeker de moeite waard om te gaan. Maar ga niet naar de dierentuin. Wij zijn erin geweest en het was zo zielig. Dieren in kleine kale kooien, soms alleen en anders met te veel in één kooi. Je kunt duidelijk zien dat ze veel stress hebben. Het was erg zielig en we zijn dan ook snel weggegaan. 

Diezelfde avond moesten we om 03:00 snachts weer met de bus door naar Trinidad. We hebben de avond doorgehaald en konden gelukkig bij onze Casa op het dakterras wachten. Een hele lieve vrouw, ze kwam ons ook thee brengen. De meeste Cubanen willen voor alles geld, zij totaal niet. We mochten haar hier niet voor betalen. Een lieve vrouw. Voor iemand die interesse heeft om ook naar Cuba te gaan kan ik nog de naam en het adres achterhalen. Zeker een aanrader. 

Dag 8, aankomst in Trinidad. Toen we uit de bus kwamen en richting de stad liepen ben ik nog nooit zo achtervolgt door taxichauffeurs en mensen die hun casa aanbieden. Het was extreem. Ze stonden ons al op te wachten achter een lijn die gespannen was bij de uitgang. Eenmaal onder die lijn door kwamen ze als vliegen op ons af. Ik heb me  nog nooit zo gewild gevoelt. We hebben ze allemaal afgeslagen en zijn doorgelopen. We hadden een hele leuke casa in gedachten. Toen we daar aankwamen zat ze helaas al vol maar ze heeft ons doorverwezen naar een andere lieve man die ons met liefde welkom heette in zijn prachtige casa. In Trinidad hebben we echt genoten. We zijn er ongeveer drie dagen geweest en het was in mijn beleving wel echt de mooiste plek van Cuba. We hebben een prachtige zonsondergang gezien op een berg vlak bij de stad. Hier had je een geweldig uitzicht over Trinidad en over de zee. Het was geweldig. We hebben diezelfde avond voor het eerst lekker op een terrasje gezeten en genoten van een drankje en live muziek. Dit was in mijn ogen echt Cuba. Prachtige straatjes, kleurrijke gebouwen en het beroemde kerkje. Het was precies zoals in de boekjes.

Dag 11 waren we al weer aangekomen in het volgende dorpje, Cienfuegos. Weer heel anders dan de rest. Rechte brede straten, weinig verkeer, veel paardenwagens. We zijn met de paardentaxi naar een plein gereden. Toch wel een leuke ervaring om te doen. Kijk van te voren wel goed of het paard er goed verzorgt uitziet en of de koetsier lief is tegen zijn paard. Veel paarden worden hier slecht verzorgt, lopen kreupel of er wordt slecht mee omgegaan. Deze mensen wil je niet sponsoren. 

In de stad hebben we nootjes gekocht van een blinde man. In Cuba verkopen ze op bijna alle hoeken van de straat een soort witte pijltjes van papier en hier zitten gezouten pinda's in verpakt. Deze lege pijlen kwamen we overal al tegen en nu kwamen we er eindelijk achter wat er in zat. Meteen een stuk of vijf gekocht. Lekker een gezellig terrasje opgezocht en onder het genot van een drankje en de nootjes ons goed vermaakt. 

Aan het einde van de dag zijn we doorgereisd naar Playa Giron. Dit dorpje staat bekend voor het duiken. We kwamen er savonds aan en sliepen bij een hele lieve man. Het is een heel rustig en klein dorpje, wederom heel anders dan de rest. Daar was ik wel erg verbaast over, alles is elke keer totaal anders. Zo is het reizen in Cuba nooit saai.

Dag 12 alweer. Heerlijk ontbeten met pannenkoekjes en cocos. Het beste ontbijt van onze gehele reis. We hebben zo genoten. Ook van de sfeer en van de eigenaar van de casa. Een wat oudere man, hij was de eerste in dit dorp die een casa begon en kon ons zo veel verhalen vertellen over mensen die bij hem komen en kwamen slapen. Hele families komen elk jaar naar hem toe. Heel leuk om deze verhalen te horen. 

Vandaag stond in het teken van duiken. We hebben twee keer gedoken. Het was niet heel spectaculair en de duiken waren ook niet heel verschillend. Het rif vond ik best wel mooi. Je hebt daar speciaal zwart koraal, dat is wel mooi en bijzonder om te zien. De tweede duik zwom een hele grote vis de gehele duik met ons mee. Hij bleef op 5 tot 2 meter afstand en kwam soms echt dichtbij. Was een leuke ervaring. Na het duiken zijn we nog naar een museum geweest, was niet bijzonder. 

Dag 13, tijd voor onze volgende en laatste locatie Varadero. Varadero is het Aruba van Cuba. Hier vind je de mooie stranden en de grote dure hotels. We zijn hier twee nachtjes geweest en hebben hier lekker over het strand gewandeld en gezwommen. Het stadje is niet speciaal en echt gericht op toerisme. De minst bijzondere locatie van Cuba. Als je gaat voor de sfeer en echt voor de ervaring van Cuba dan zou ik hier niet naar toe gaan. Maar ga je naar Cuba om tot rust te komen, dan is dit the place to be. 

We hebben het geweldig gehad in Cuba maar onze vakantie was alles behalve rustig. We hebben veel gereisd en hierbij hoort ook het nodige regelwerk. De bussen moet je altijd van te voren reserveren. Wij waren aan het begin van highseason. In het begin hebben we geen moeite gehad met volle bussen. Maar hoe verder we kwamen hoe moeilijker het was om tickets te krijgen op tijden die voor ons gunstig waren. Je kan niks van te voren (als in een week van te voren) reserveren. Alles gaat een dag van te voren of dezelfde dag. Je kan ook niks vanuit Nederland regelen.

Onze gouden tip als je naar Cuba gaat: Beslis van te voren goed waar je naar toe wil, er is zo ontzettend veel moois te zien, alles is de moeite waard. Maar beslis van te voren welke dorpen het worden en hoe lang je daar wil blijven. Boek geen Hotels maar overnacht in prachtige Casas. Deze kan je vaak via via regelen en met een beetje rondvragen kom je op de meest prachtige plekjes. Ga niet zomaar met mensen mee, ze doen je geen kwaad maar willen wel graag geld voor alle "diensten" die ze je bewijzen. Trinidad is een echte aanrader, maar ook daar zijn twee tot drie dagen meer dan voldoende. Ga je rondreizen? Verwacht dan niet dat je echt tot rust komt. Bij ons is dit in ieder geval niet gelukt. We hebben onwijs veel gezien en geleerd, dit ging ons boven het relaxen. 

Als je zelf naar Cuba wil reizen, neem dan contact met me op. Er is nog veel meer te vertellen dan ik hier heb kunnen neerzetten. 

Ondertussen zijn we al weer een tijdje terug op Aruba. Zijn we verhuist en verblijven we nu in het Amsterdam Manor Beach Resort. We hebben nog maar 17 daagjes op dit prachtige eiland tot onze nieuwe reis al weer voor onze neus staat. We zijn druk bezig met de voorbereidingen. Voor mijn vertrek zal ik jullie allen op de hoogte brengen!

Tot snel! Veel liefde, geniet van de dagen, tijd vliegt!