Onze repat: Miami, Malbourne, New York en Ijsland

Beide zijn we er klaar voor om in Nederland weer verder te gaan met het volgende hoofdstuk. Alles wat Aruba ons kon geven hebben wij eruit gehaald. Wij zijn dankbaar dat we dit hebben mogen mee maken en we hebben er alles aan gedaan om ontzettend te genieten van het prachtige eiland. Aruba, bedankt! Bedankt voor alle kansen die je ons hebt gegeven, alle levenslessen die je ons hebt geleerd en vooral voor je prachtige stranden en natuur. Bedankt voor alle lieve mensen die wij hebben leren kennen. Voor deze ervaring die wij nooit meer zullen vergeten, het heeft ons in een positieve zin getekend voor het leven.

De dag is aangebroken, het einde van ons avontuur op Aruba. Het is tijd om te gaan, om definitief afscheid te nemen. We doen dit met een dubbel gevoel. Een prachtige reis staat op ons te wachten. Het is niks voor ons om in het vliegtuig te stappen en rechtstreeks naar Nederland te vliegen, wij doen dit met een kleine omweg. Wij kijken er naar uit, het maakt het afscheid nemen iets zachter.

Vroeg in de ochtend zijn wij opgehaald door Kirsten en Rico, ontzettend lief dat wij met ze mochten meerijden. Er waren nog wat zaken die we moesten afhandelen op de kazerne. Laatste spulletjes in de kist naar Nederland toe. Tijd om te gaan, Rico brengt ons naar het vliegveld. We stappen uit de auto, bagage eruit, nemen afscheid en daar gaan we dan. De laatste keer lopen wij het vliegveld op, checken in en wisselen nog wat arubaanse munten om voor dollars en snel door de douane. De vlucht naar Miami zou rechtstreeks gaan, helaas was dit last minute gewijzigt en gingen we nu via Curacao, een overstap. De vlucht van Aruba naar Cuaracao had erge vertraging  van ruim een half uur.  Dit betekend stress, de vlucht van Curacao naar Miami zouden wij niet meer gaan halen. Uiteindelijk is zoals altijd alles weer goed gekomen en zijn we uitgestapt in Miami. Wat was het moeilijk om weg te vliegen van Aruba, een laatste blik op ons dushi island. Naar ons prachtige huisje op Rooi Koochi gezwaaid en toen was het tijd om niet meer om te kijken. Tranen..

Niet veel later was Miami daar. Je stapt uit en alles is enorm! Echt alles is groot. We zijn met de bus naar ons hotel gegaan. Dit was een ritje van ongeveer een half uur. We verbleven in Hotel Pierre, niet ver weg van South Beach en alles waar Miami zo bekend om is. In de avond hebben we een wandeling gemaakt naar het beroemde Ocean Drive, de meeste gefilmde en gefotografeerde straat ter wereld. Hier hebben we een hapje gegeten. Geloof me, je hoeft je geen moment te vervelen. Overal prachtige autos en inzittenden die weten dat ze er geweldig uitzien. Het is zien en gezien worden. Leuk om te zien hoe iedereen zich zo tentoonstelt.

We hebben zo veel meegemaak in Miami, op de tweede dag hebben we een auto gehuurd. Crysler Impala, leuke auto! Hiermee hebben we door Miami gereden en ook de omgeving verkent. Miami is meer dan alleen de ocean drive. Je hebt ook allemaal bruggen naar verschillende `eilandjes` vanwaar je weer prachtig uitzicht hebt. Een auto huren in Miami raden we dan ook zeker aan. Downtown Miami vonden we toen heel indrukwekkend met alle hoge gebouwen, na New York kijk ik er niet meer zo op terug maar dat is weer een ander hoofdstuk.

De derde dag zijn wij naar Key West gereden. Dit is een strook aan eilandjes waar een lange brug overheen loopt. Het laatste eilandje heet Key West en is een soort Benidorn maar dan van Miami. Savonds komt het daar wel echt tot leven en dat is leuk om te zien. Ze zeggen dat Key West het meest zuidelijke puntje van Amerika is en dat dit dichter bij Cuba dan bij het vaste land zelf, als ik mij dat goed kan herinneren. We hebben daar een heerlijke lunch gegeten bij Andy's Cabana. Dit is echt een aanrader als je ooit naar Key West gaat. Avondeten was bij Sloppy Joe's. Ook leuk om te eten, kwaliteit is niet geweldig maar het is wel heel gezellig met (in ons geval) goede live muziek.

Tijd voor natuur, het kan niet anders dat ook in de natuur hier alles groots is. We zijn naar de Everglades geweest. Ons plan was daarheen rijden en dan een airboat ride doen. Via internet hebben wij hier informatie over opgezocht en dat was allemaal prima te doen zonder reservering. Uiteindelijk zijn wij gewoon naar het Visitor Center geweest en hebben we vanuit daar een wandeling gemaakt van anderhalf uur. Dit inclusief stilstaan, kijken, lolmaken en rustig doorlopen. Vrij snel zagen we een grote alligator op de kant liggen. Ik denk dat we er wel vijf of zes hebben gezien die dag, verspreid rondom het pad. Indrukwekkend want je kon heel dichtbij komen, heel onnatuurlijk want mijn instinct zei dat dit eigenlijk niet kon.. Toch leven we nog en zitten onze armen en benen er nog aan. Niet alleen de alligators zijn indrukwekkend, ook de schildpadden, slangen en verschillende soorten vogels zijn de moeite waard.

Na deze leuke wandeling doorgereden naar het visitor center aan de andere kant van het park. Onderweg kwamen we nog een ratelslang tegen en hebben we een bijzondere ontmoeting gehad met een Snapper Turtle. Dit is een relatief kleine schildpad, bruin van kleur. Hij zat midden op de weg en 1 + 1 = 2.. we hadden wel bedacht dat die uiteindelijk aangereden zou worden. Dushi en dushi in the rescue en wij proberen om dit "arme" beestje van de weg af te krijgen. Jorick probeert hem op te pakken en, heel logisch, de schilpad was opeens niet zo zielig meer maar ontzettend kwaad! Hij heet niet voor niks een Snapper Turtle en probeerde Jorick te bijten. Zijn nek was opeens drie keer zo lang.. Ik schrok me dood! De aanhouder wint, uiteindelijk het beestje aan de kant gekregen en wij konden met een gerust hart onze reis weer vervolgen. Op de terugweg hebben we trouwens wel nog even gecontroleerd op schildpaddenlijkjes, niks gevonden dus missie volbracht!

Aangekomen bij het Flamingo visitor center hebben we daar in de baai een wilde Manatee (zeekoe) gezien. Ik vind dit hele bijzondere dieren.  Ze zijn zo groot maar ook zo vredig. Zwemmen gewoon een beetje rond opzoek naar eten. Hele bijzondere vorm. Ik vind het prachtige dieren. Ze zijn een bedreigte diersoort en ik hoop echt dat ze blijven bestaan.

Omdat we het zo leuk vonden bij de Everglades zijn we de volgende ochtend terug gegaan, wel naar een ander deel en daar hebben we ook een wandeling gemaakt. Hier hebben we heel veel babyalligators gezien. Zo schattig! Allemaal boven op elkaar in het water op een mooie tak. Jorick en ik hebben ook zo gelachen. Lieve kleine babys. Goed terug naar de orde van de dag. Vanavond slapen we in Melbourne dus we moesten nog een stukje reizen (ongeveer 4-5 uur). Wij hebben er de hele dag over gedaan. Ik was van plan om nog een kleine tattoage te laten zetten bij Miami Ink, tot ik er achter kwam dat dit 200 (!!!!!) dollar zou gaan kosten, dag dag tattoage, dit vind ik echt te veel geld.. Dus onze weg vervolgt naar boven toe. We zijn een aantal keer gestopt en hebben ook een mooie strandwandeling gemaakt. Eenmaal aangekomen hebben wij lekker gegeten en zijn we daarna naar de film 13 hours gegaan. Goede film!

Next stop is Kenney's space center. Er zou deze ochtend (3 februari) een lancering zijn maar helaas is deze afgeblazen. Waarschijnlijk door een aankomende storm en dus onstabiele omstandigheden. We zijn gewoon lekker het park op gegaan en hebben daar zo veel dingen gezien! Met een busje zijn wij het hele park op geweest en zijn wij ook in de ruimte geweest waar "de eerste stap op de maan" is gecoordineerd. Het is toch wel heel bijzonder om daar dan zelf te staan. Ook was er een simulator, hierin ervaar je zelf de krachten wanneer je bijvoorbeeld in een spaceshuttle zou zitten en die gelanceert wordt in de ruimte. Ook een hele leuke ervaring. Maar het toppunt was toch wel de Antilla. Dit is een spaceshuttle die ook daadwerkelijk is gebruikt in de ruimte. Je krijgt een hele mooie show te zien en aan het einde openen de deuren en sta je tegenover dit prachtige ruimtevoertuig. Ik geef er normaal weinig om maar dit was echt heel spectaculair en bijzonder. Je ziet alle markeringen die het gebruik in de ruimte heeft achtergelaten. De verkleuringen door de hitte van het in en uitgaan van de dampkring, dat is heel onwerkelijk om te zien.

En weer onze tas inpakken, naar het vliegveld en off we go. Donderdag 4 februari vliegen wij op dag 7 van onze terugreis naar New York. Brr wat is het hier ijzig koud. Met het openbaar vervoer naar ons hotel, onze spullen achterlaten en snel de grote stad in. Ik keek enorm uit naar New York. Heb er zo veel films over gezien en zo veel mooie verhalen over gehoord. The big city! Nooit verwacht dat ik hier ook daadwerkelijk een keer zou zijn. Het heeft al mijn verwachtingen waargemaakt.

We hebben de New York Pass aangeschaft. Dit is een pas waarmee je toegang hebt tot meer dan 80 attracties in New York. Je kan zelf bepalen voor hoeveel dagen je deze koopt, natuurlijk is het per dag duurder. Wij hebben twee passen gekocht voor vijf volle dagen. Hier hebben we optimaal gebruik van gemaakt. De eerste avond meteen naar Time Square geweest, dit is meer dan indrukwekkend. Alleen maar grote beeldschermen! Het blijkt dat elk gebouw 13% van zijn voorgevel moet voorzien van verlichting, in welke vorm dan ook. Om hier nog winst uit te halen zijn dit reclame borden geworden, maar dan digitaal.

Dag twee in New York, we staan op met sneeuw! Voor het eerst in twee jaar tijd dat ik sneeuw zie! En niet een beetje sneeuw, overal lag sneeuw! Wat een prachtig gezicht. We zijn met de hop on hop off bus gegaan door de stad. The Big Bus companie. Een downtown tour en dit was erg leuk. Een vrouw voorzag ons van alle informatie over gebouwen en over verschillende delen van de stad. Prachtig om alle perkjes te zien met sneeuw op de bomen. Bij Ellis Island zijn wij uitgestapt om daar een bootje te nemen naar het vrijheidsbeeld en naar Ellis Island. Ellis Island is het immigratie eiland. Hier kwamen vroeger alle immigranten langs en kregen ze wel of geen toegang tot Manhatten. Er staat nu een museum en dat is best de moeite waard om naar toe te gaan. Het vrijheidsbeeld is ook prachtig. Het staat daar met de mooiste bedoelingen en is precies zoals je het voor je ziet. Wij hadden een hele heldere dag dus een prachtige blauwe lucht op de achtergrond van onze foto's. Vergeet op de boot niet achterom te kijken, je hebt dan een heel mooi uitzicht op Manhatten.

Door naar de volgende activiteit. Het 9/11 memorial en museum. Zo wat is dat indrukwekkend zeg... Amerikanen zijn heel goed in het maken van krachtige monumenten hebben wij ontdekt. Je komt aanlopen en ziet twee grote grijze "bakken". Aan de binnenkant zie je water langs de muren naar beneden stromen in een tweede bassin. Vervolgens zit daarin weer een bak naar beneden en zo stroomt het water de diepte in. Als ik het zo vertel klinkt het zo simpel maar oh wat is het indrukwekkend. Op de rand staan alle namen van de mensen die zijn omgekomen. Kippenvel. Letterlijk alles valt naar beneden toe. De bakken zijn op de locatie waar de twee torens hebben gestaan. Loop het het museum in dan ga je vrij snel onder de grond en hier kan je de beginselen van de torens nog zien staan. Het museum is ook erg indrukwekkend en emotioneel. De gezichten van de slachtoffers, de verhalen en het verdriet van nabestaanden. Wat mij heel erg aangreep was het stukje waarin ook verteld werdt dat er mensen vanaf het gebouw naar beneden sprongen. Hier waren ook foto's van. Jeetje, ik krijg er weer kippenvel van. Gelukkig stond er een doosje met zakdoekjes.  Er gaat een hoop door je heen als je door het museum loopt, te veel om nu in mijn blog te vermelden..

Die avond zijn wij naar de musical geweest. In New York moet je natuurlijk naar de musical.. Kaartjes gekocht voor The Lion King. Hier heb ik altijd al naartoe gewild. Het was geweldig! Zo mooi gedaan en heel leuk om te zien hoe ze verschillende scenes vanuit de film hebben vertaalt naar het podium. Natuurlijk kon ik alle liedjes meezingen. Timon en Pumba waren ook zo leuk neergezet, en Zazou ook! Oh het was geweldig!
We hebben zo veel gedaan in New York. De kosten van de New York Pass hebben we er ook zeker uitgehaald. We hebben aan ruim 800 dollar "uitgegeven" aan activiteiten. Door de pas hebben we met zijn tweetjes ongeveer 500 dollar uitgegeven (alleen de kosten van de pas). Het is dus wel de moeite waard om het aan te schaffen.

Kleine greep van wat we hebben gedaan: Museum of natural history (van Night at the Museum), The Ride (een interactieve bustour door Manhatten), Empire state building, Top of the Rock, prachtig treinstation gezien, gefiets door de stad en over the brooklyn bridge, we hebben gewinkelt en enorm genoten!

Tijd voor de volgende halte, IJsland. 9 februari zijn we vertrokken vanuit New York, in de ochtend vroeg op 10 februari aangekomen in IJsland. Vijf uur vooruit in de tijd, steeds een stukje dichter bij de Nederlandse tijd. Pff. Jetlag van hier tot ergens ver weg ;) en het is mijn verjaardag! Drie en twintig jaar al weer, de tijd gaat best wel snel.. Ik heb een geweldige verjaardag gehad. In een land waar ik nooit verwacht had naar toe te gaan op vakantie. Ondanks de kou, sneeuw, ijs, gladheid, wind en alle andere winterse omstandigeden is IJsland alles meer dan waard. Het is werkelijkwaar een prachtig land. We hebben een auto gehuurd en hebben het onderste deel gezien. Van Reykjavik naar Höfn. Vier dagen on the road maar oh wat hebben we veel gezien. De best begaanbare weg is weg 1. Dit is een soort snelweg die een rondje gaat langs de kustlijn van het eiland. Als je deze weg blijft volgen kom je overal langs. Wat ik zo apart vond is dat letterlijk alle mooie dingen aan deze weg te vinden zijn. Normaal moet je de bergen in wil je een mooie waterval zien. Alle top "attracties" zoals watervallen zijn direct aan deze weg. Stel je voor, je zit al een uur in de auto en het enige wat je ziet zijn rotsen, bergen en sneeuw (ook dat uitzicht gaat niet vervelen hoor). Opeens zie je vanuit de verte en enorme waterval tevoorschijn komen. Je slaat af, een straatje naar links, 500 meter verder en je staat er recht tegenover. Je stapt uit de auto je hebt het mooiste uitzicht wat je hebt gezien. Dit is IJsland.

Wat ik ook heel bijzonde vind is dat je op veel plekken warm water bronnen vindt. Je ziet opeens uit de sneeuw een stoomwolk in de lucht, op die plek zit vaak een geiser. Dit zijn water bronnen die vanuit het binnenste van de aarde worden opgewarmd. Vaak tot boven het kookpunt en deze geisters spuiten soms water de lucht in. Een hele bekende geister is Strokkur. Deze spuwt elke 8 tot 10 minuten water tot een hoogte van wel 20 meter. Een mooi gezicht. Je ziet een gat in de grond en daar zit uiteraard water in. Misschien een diameter van 10 meter. Vervolgens begint het water te koken, zie je letterlijk allemaal bubbels opstijgen. Na een tijdje komt het water omhoog, trekt het zich terug en dan spuwt de geiser het water de lucht in. Een natuurwonder. In deze warm water bronnen kan je uiteraard niet zwemmen of baden. Wij hebben op de een na laatste dag een bron gevonden waar we wel lekker in konden baden. Een bad met een diameter van maximaal 2 meter, precies groot genoeg voor twee personen. Je zit er tot je nek ik wanneer je op je knieen zit. Het is wel even zoeken tot je dit bad hebt gevonden want het zit erg afgelegen (deze keer niet vlak langs de weg..) en omdat deze niet tot extreem warm is zie je ook geen stoom. Je ziet het bad pas wanneer je ernaast staat. Het was een regenachtige dag, koud, veel wind. We waren helemaal alleen. Ondanks de kou: kleren uit en lekker het warme water in. Wat een genot en wat bijzonder! Natuurlijk hebben we er foto's van gemaakt. Het was nog een hele opgaven want dat betekend dat we uit ons warme badje moesten, de kou en regen in om een mooi plaatje te schieten. Oh wat is dat koud! Maar het is het waard. We hebben zo toch onze ervaring kunnen vastleggen.

We hebben zo veel meegemaakt, ik wil graag alles hier opschrijven maar dan is het echt een heel boekwerk. We vertellen graag over al onze avonturen, de mooie verhalen delen we wel als we elkaar weer persoonlijk zien :)

Gister, 16 februari, was het tijd om echt afscheid te nemen van al onze prachtige reizen. De laaste vliegreis ging van start. Eindhalte: Schiphol, Nederland. Ik ben al twee dagen zenuwachtig. We hebben thuis zo veel te doen, iedereen weer zien, het leven weer oppakken en doorgaan. We reizen vanaf Keflavik, IJsland naar Osla, Noorwegen. Daar maken we een overstap en vliegen we door naar Schiphol, Nederland. Het vliegtuig maakt zich klaar voor de landing, je voelt hoe de wielen worden uitgeklapt. We zijn er bijna. Je voelt een lichte turbulentie wanneer je bijna de grond raakt. De banden maken contact met de landingsbaan. We stuiteren één keer. De banden maken nu definitief contact. De remmen doen hun werk. We zijn geland. Ayoo Aruba, Goodbye America, Bless IJsland en Welkom Nederland! We zijn er weer, nu is er echt geen weg meer terug.

We halen onze koffers op en lopen door de poortjes naar buiten. Ik vlieg papa in zijn armen. Oh wat ben ik blij om hem weer te zien. Tranen rollen over mijn wangen. We houden elkaar goed en stevig vast. Even genieten van dit moment, wat heb ik jou gemist! Rob en Dian, mijn lieve schoonouders. Wat fijn om jullie weer vast te houden. De tranen blijven rollen. Ook jullie heb ik gemist. We zagen jullie al door het raam toen wij stonden te wachten op de koffers. Toen kwamen bij mij de kriebels in mijn buik al naar boven. Laat die koffer nou snel komen, ik wil naar mijn familie! Ik wil naar mijn lieve vader, naar lieve Tonny en naar mijn lieve schoonouders. Van te voren hebben we al besproken dat zij ons kwamen ophalen, dus ik wist dat zij hier zouden zijn. Wat heerlijk om jullie weer te zien <3

Wat een grote verrassing was is dat Thomas, Fanny, Jaap, Rita en Herman ook op ons stonden te wachten. Toen bleven die tranen maar komen. Oh wat lief dat jullie ook zijn gekomen. Ik had dit helemaal niet verwacht maar het was zo fijn. Bedankt, bedankt dat jullie er ook bij konden zijn. Onwijs lief!

En nu? Nu zijn we weer thuis. Thuis in een mooi versiert huis, met een ontbijtje in de koelkast, lekker sushi die we straks als lunch opeten (bedankt lieve ouders en schoonouders) en een opgemaakt bedje waar we meteen ingekropen zijn. We hebben vannacht zo ontzettend lekker geslapen. Eindelijk weer eens in ons eigen bedje op een plek die wij thuis kunnen noemen.

Hoe gaan we nu verder? We hebben genoeg plannen, eerst maar eens alles op orde brengen. Het huis herinrichten, wachten tot de container aankomt met onze spulletjes uit Aruba, 19 februari onze katjes ophalen van het vliegveld en alle zakelijke dingen regelen. Vanaf daar gaan we weer ons leven opbouwen.

Lieve schatten, bedankt voor het lezen van al mijn verhalen. Meer mensen hebben het gelezen dan ik had verwacht. Heel leuk dat ik op deze manier jullie ook een stukje van onze avonturen heb kunnen laten beleven. Ik ben van plan om te blijven schrijven, ik vind het een fijne uitlaat. Het werkt voor mij.

We gaan proberen om zsm weer bereikbaar te zijn voor de buitenwereld. Dat we weer kunnen bellen en dan zijn we klaar voor heel veel gezelligheid. We moeten een hoop verloren tijd inhalen met jullie! Graag komen we een hapje eten, of jullie bij ons. Gaan we iets leuks doen of gewoon even er tussen uit. Voorlopig blijven we in Nederland. Het reizen is voor nu eventjes voorbij. We hebben zo veel gezien en meegemaakt. Nu is het goed om weer eventjes op één plek te zijn.

Tot snel <3