Aruba, een nieuw avontuur

Welkom!!

Met behulp van dit blog wil ik jullie graag op de hoogte houden van alles wat ik meemaak nu ik zo ver van huis ben. Ik ben niet bekend met het schrijven van een blog dus voor mij is dit echt even wennen. Maar ik ga mijn best doen om het interessant te houden ;)

Vrijdag 22 augustus was de dag. Eindelijk mocht ik met mijn mooie rode SuitSuit koffer richting Schiphol en het vliegtuig instappen. Ik keek heel erg op tegen de 10 uur (!!!!) durende vlucht maar ik keek ontzettend uit naar het aankomen op Aruba. Ik wist dat Jorick op mij stond te wachten en dat maakt de vlucht helemaal goed. In mijn hoofd had ik de afgelopen weken al een filmpje gemaakt van hoe de aankomst zal gaan. Hoe Jorick en ik in elkaars armen vallen en hoe gelukkig we samen zouden zijn. Oh wat was het heerlijk om hem eindelijk weer te zien, spreken, ruiken, voelen en ga zo maar door! 

De eerste dagen zijn Jorick en ik lekker uit eten geweest en heeft hij mij het eiland laten zien. Heerlijk uitslapen (zo ver als dat kan met een jetlag), rustig ontbijten, richting het strand, relaxen, beetje zwemmen, beetje zonnen, richting huis, douchen, even op bed knuffelen, fatsoeneren en de auto in richting een restaurantje. In Nederland hadden we hele leuke verhalen gehoord over het restaurantje "Zeerovers" (http://www.bridgeandtunnelclub.com/bigmap/outoftown/aruba/savaneta/zeerover/index.htm). Daar zijn we meteen met zijn tweetjes naar toe gegaan. Je kan hier heerlijke lokale vis eten die ze dezelfde dag of de dag ervoor hebben gevangen. Het is ontzettend vers. De sfeer is super gezellig. Ze hebben muziek aan en je eet echt aan de zee (een soort stijger waar het restaurantje aan vast zit). Op deze manier zijn wij het weekend doorgekomen. Ik heb niks te klagen gehad, alleen maar genieten.

Zaterdag was er meteen een verjaardagsfeestje waar we naar toe zijn geweest. Hier heb ik een deel van de andere Mariniers en de meiden die daarbij horen leren kennen. Het was erg gezellig en ik ben blij dat ik daar al wat vriendinnen heb kunnen maken.

Jorick ging meteen op maandag al weer aan het werk en dat betekend dat ik van sochtends vroeg tot 15:30-16:00 alleen thuis zat. Dit was wel even wennen. Ik heb mezelf bezig gehouden met het schoonmaken van het huisje. Helemaal niet vervelend om te doen want zo maak ik alles eigen en voelt het meer als thuis. Maar de eerste week ging het vakantie gevoel er wel al een beetje vanaf. Het besef dat ik voor lange tijd op dit eiland blijf om hier te wonen kwam binnen. Hierbij kwam ook het gemis van huis, mijn vriendinnen, familie, papa, Diego, de paarden, etc. Ja daar heb ik het echt wel moeilijk mee gehad. Nu nog steeds af en toe. Echt het gevoel van heimwee. Op die momenten lijkt de tijd ook stil te staan. Ik kon me toen niet voorstellen dat ik nu zou zeggen dat de tijd zo snel gaat.. 

Nu zit ik namelijk al weer ruim 3 weken op Aruba. Aankomende vrijdag ben ik hier al weer een maand. Als ik dan terug kijk lijkt de tijd wel ontzettend snel te gaan. Ondertussen herken ik de weg van huis naar de supermarkt, Oranjestad, Highrise, Lowrise, Paradera en Savaneta. Met de grote Ford kom ik overal en dat is een heel goed gevoel. Vandaag heb ik zelfs voor het eerst mijn eigen centjes verdient. Het is maar 8,5 florijn maar ik heb het zelf verdient en ik ben er trots op! Ik ging namelijk meehelpen met een paardrijtour vanaf Rancho La Poderosa (http://www.rancholaponderosaaruba.com). Hartstikke leuk! De paarden borstelen, zadelen, touristen erop helpen en hup het wilde woeste landschap in. De paarden zijn hier heel anders dan in Nederland. Ze zijn klein, maken kleine korte pasjes en hier rijden ze western. Het was even aanpassen maar toen ik het eenmaal door had ging het prima. Het is leuk om met de paarden bezig te zijn en een babbeltje te maken met de touristen. Het geld wat ik nu verdient heb was van het fooi wat de mensen ons gegeven hebben. Als ik straks "ingewerkt" ben dan ontvang ik ook geld voor de tour. 

Het is al een heel verhaal geworden en ik heb nog zo veel meer om te vertellen. Ik ga proberen om regelmatig alle gebeurtenissen op dit blog te zetten. Op deze manier is het voor mij makkelijk om iedereen te laten weten hoe het gaat en wat ik allemaal meemaak. En aan de andere kant, straks als Jorick en ik weer terug komen in Nederland, kunnen we terugkijken op onze tijd op Aruba en de mooie herinneringen die wij daar aan hebben overgehouden. 

We are making memories!

Tot snel <3 en vergeet je niet in te schrijven voor de mailingslijst.. op deze manier blijf je op de hoogte van alle updates die ik plaats. Ohja, foto's vind je in het album "augustus-september".

Heel veel liefs!!