Dieren vrienden en nog veel meer!

Bon dia allen,

Daar ben ik weer :) Ik heb mezelf voorgenomen om vaker reisverhalen te schrijven, het is nu tien daagjes geleden ipv ruim een maand. Denk dat het wel weer tijd is voor een nieuw verhaal!

Zoals jullie weten doen Jorick en ik dieren opvangen voor de Animal Rights Aruba. We ontvangen vaak vragen over waar we al die lieve katjes nou toch vandaan halen en hoe het allemaal zit. Helaas zie je op Aruba een hoop verwaarlozing en mishandeling van dieren. Honden en katten zijn hier de dupe van en er is dan ook een grote populatie zwerfdieren.

Mensen gaan hier anders met hun dieren om dan wij in Nederland gewend zijn. Voor ons is een dier een part of the family. Je maakt eenmaal de keuze en het beestje blijft bij je tot de dood. Je zorgt ervoor en geeft het liefde. Hier is dat niet altijd het geval. Honden zien ze voornamelijk als een waaksysteem en lopen dan ook vaak los of aan de ketting voor het huis. Dit betekend dat de honden die los lopen vaak los op straat lopen. En deze honden doen er alles aan om te waken. Het is heel vervelend, ze rennen achter auto's aan, vallen andere honden aan, vallen mensen aan en zijn vaak agressief. Het merendeel van deze honden is ondervoed en slecht verzorgt. Je ziet wonden, kale plekken en mank lopende honden. Ik vind het verschrikkelijk om te zien. Deze honden hebben vaak wel een halsband om en dus wel een huisje. Maar hier stopt het niet, je ziet ook heel veel honden lopen zonder halsband, zonder huisje. Deze honden zwerven het eiland over en vormen roedels of zijn alleen. Ze steken wegen over en zijn opzoek naar voedsel. 

Veel honden en katten worden hier aangereden. Mensen rijden vervolgens door en het arme beestje blijft wanneer het nog niet dood is alleen achter op straat om eenzaam te sterven. Sommige breken pootjes en heupen en blijven met hun verwondingen op straat. Honden en katten worden opgejaagd door roedels honden en worden wanneer ze gepakt worden aangevallen en ernstig verwond. 

Je ziet de honden overal. De katten zijn wat lastiger om te zien maar ook die zijn er. Toen we nog op Bubali woonde zagen we heel veel aangereden katten en kittens langs de weg. Als Jorick naar zijn werk ging kwam hij er dagelijks wel één of twee tegen. In de eerste periode dat ik hier zat hebben wij zelf helaas ook een beestje aangereden. Een kleine kitten die zijn vriendje wou helpen die vlak daarvoor al was aangereden. Jorick probeerde het beestje te ontwijken en belande toen zo op het andere katje. Het was verschrikkelijk. Gelukkig stonden er al mensen bij en werden ze zo snel mogelijk van de straat gehaald. Zo hebben we nog meer momenten gehad dat het niet veel scheelde. Opeens duiken ze op en lopen ze voor de auto. De twee katjes waren rood en zwart/wit. Precies Donnie en Diego. Het greep ons heel erg aan. 

ARA haalt de kansarme dieren van de straat, behandeld deze, castreert ze en probeert ze onder te brengen bij lieve zorgzame mensen die goed met hun dieren omgaan. Het is een nonprofit organisatie en draait op donaties en vrijwilligers. De dieren worden eerst ondergebracht in een foster gezin. Dit zijn wij. Wij vangen de beestjes op en zorgen dat ze goed eten en drinken, socialiseren en dat eventuele verwondingen behandeld worden. Vervolgens komen alle beestjes op de facebook pagina. Hier kunnen mensen die een huisdier zoeken een hond,kat, kitten of puppy uitzoeken. Vervolgens krijg ik een bericht dat er een forever home voor het beestje is gevonden en dan breng ik het beestje of het beestje wordt opgehaald. Dit gaat met behulp van een contract waarin staat dat ARA wanneer dan ook langs kan komen om te controleren of het nog steeds goed gaat, het beest goed behandeld word en niet verkocht is zonder toestemming of op straat loopt. 

Ik hoop dat het nu iets duidelijker is hoe het werkt met alle katjes die we tot nu toe in huis hebben gehad. We hebben zelf er voor gekozen om alleen katten te fosteren ivm Donnie die een hond waarschijnlijk niet echt op prijs zal stellen. Dus vandaar dat jullie bij ons alleen kittens en katten voorbij zien komen. We proberen op deze manier iets goeds te doen. Ipv donaties vangen we de beestjes zelf op. Hebben wij het plezier van kittens etc en hebben we ook wat goeds gedaan. Voeding etc wordt bijvoorbeeld betaald voor ons om het beestje te kunnen voeren. Wij hebben er voor gekozen om zelf de voeding te betalen. Zie het als onze donatie ;). Maar willen jullie je geld besteden aan een organisatie die het echt nodig heeft en er goed mee doet, dan weet je nu waar je moet zijn ;)

Op het moment hebben we weer een super lieve kitten in huis. Een rood katertje en het is echt een tijger! Er staat een filmpje op mijn facebook pagina hoe hij mij helpt met de was doen. Het is te schattig! Hij staat nu al een paar dagen op de facebook van ARA om geadopteerd te worden maar gek genoeg zijn er nog geen aanmeldingen. Djuna, ons vorige kitten, was binnen een paar uur weg. Dit draakje verdient ook een goed huisje. Maar tot die tijd is hij hier meer dan welkom.

Ondertussen schrijf ik dit verhaal aan de keukentafel met een kopje afgekoelde thee en luister ik naar een concert van Beyoncé en ben ik lekker mijn nagels aan het lakken. Ik ben aan het experimenteren met de gellak en gewone nagellak. Op internet heb ik gelezen dat deze, wanneer je voorzichtig bent, wel te combineren zijn. Nou dat moet ik natuurlijk proberen. Ik heb namelijk maar twee gellak kleurtjes, rood en roze glitters. Die ben ik nu wel zat... maar ik heb wel meer dan honderd normale nagellakjes dus ook een beetje zonde als ik die nooit meer kan gebruiken. Ik ben heel benieuwd hoe het afloopt. Ik zit ook nog lekker in mijn pyjama trouwens. Heerlijk toch? Hebben jullie een kleine impressie hoe mijn ochtend er vandaag uitziet.

Afgelopen vrijdag hebben we een housewarming en verjaardagsfeestje gehouden. Ik ben natuurlijk jarig geweest en in december waren we verhuist en dat konden we zo mooi combineren. Het was even spannend of ik zelf wel op tijd zou zijn aangezien ik gewoon moest werken bij Jaburibari. Maar alles is goed gekomen. Snel alles klaargemaakt en we zijn klaar voor het feestje. Het was hartstikke gezellig en toch nog laat geworden. Om 02:30 gingen de laatste naar huis. Ik zeg een geslaagde avond. 

Dat weekend heb ik perfect afgesloten met een buitenrit over de noordkust met Coco. Coco is een wit paard wat staat op de ranch. De paarden gaan niet zo vaak naar buiten toe en kunnen ook niet zo vaak lekker uitleven. Het is leuk om dan met ze naar buiten te gaan en lekker een stuk te galopperen. Dan kunnen ze zichzelf even laten gaan en ik merk echt dat de paardjes daar ook van genieten. Voorheen ging ik samen met Melanie maar nu ging ik alleen. Ook wel eens lekker. En natuurlijk kon mijn eerste oortjes foto van Aruba niet achter wegen blijven. Ik vond het stiekem wel een beetje spannend want op de noordkust heb ik geen bereik, ik weet de weg nog niet zo goed en het is er vaak druk met quads, mountainbikers en jeeps. Allemaal dingen waar een paard gemakkelijk van schrikt. Verder heb ik zelf nooit Coco gereden dus allemaal een eerste keer. Maar het was echt een heerlijk relaxed ritje. Op de terugweg kwam ik Jorick tegen die aan het mountainbiken was. Leuk om het op die manier te combineren. Hij kan zijn ding doen en ik ook. Dan komen we samen weer terug op stal en gaan we vanaf daar weer verder. 

Mhh, wat hebben we nog meer gedaan van de week... Ohja! We zijn voor het eerst gaan kiten bij Boka Grandi. Ik was daar nog nooit geweest maar Jorick had van het weekend al een keertje alleen gekited daar. Ik ben gewend om te kiten bij the Huts, dat is aan de andere kant van het eiland. Daar is het water rustig, geen golven en het is er ondiep. Als je valt sta je gewoon weer op je voetjes. Nou hier is dat wel anders. Hoge golven, sterke stroming en veeeeel wind! Dat laatste is natuurlijk goed maar de eerste twee punten schrikken mij toch een beetje af. Uiteindelijk heb ik dan ook niet gekited.. We hadden maar 1,5 uur ongeveer en Jorick ging eerst.. zo kon ik even zien hoe of wat want ik heb het ook al ruim vier weken niet meer gedaan. Nou toen we zouden gaan wisselen had ik nog maar een half uurtje ongeveer.. Dan kan ik beter een andere keer gaan! Schijtluis dat ik ben want stiekem durfde ik gewoon niet!! haha. Maar ik moet en zal snel weer kiten want anders blijft er niks van over. Het was wel leuk om te kijken naar Jorick, hij ging steeds beter!

Even over vanavond, zoals jullie misschien weten heb ik mezelf aangesloten bij het thuisfront comité. Het heet nu het partner comité. Dit is het comité wat zorgt voor leuke activiteiten voor de partners om dichter tot elkaar te komen. Dit is vooral voor als de mannen weg zijn maar ook voor het dagelijks leven om een sociale kring te ontwikkelen. Hier opnieuw een leven opbouwen kan namelijk erg lastig zijn. Hier willen wij een beetje bij helpen. Ik doe dit samen met op het moment drie anderen. Eén is er pas uitgegaan. We zijn wel opzoek naar een nieuw lid. Maar vanavond hebben we een feestje. Fiësta at BAM! Dit is een borrelavond georganiseerd bij de BAM (is een bar van dezelfde eigenaar van Pam Pam). Ik heb best wel mijn best gedaan om het allemaal goed te regelen dus ik ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat verlopen vanavond! Dit zal ik in mijn volgende verhaal tegen jullie vertellen.

Nu is het wel weer mooi geweest! Tot snel x

Liefs