Good times!

Wat is het toch heerlijk om al onze mooie avonturen te kunnen delen met familie en vrienden. Het is een drukke periode voor ons met bezoek. Er is een tijd van komen en gaan, vervolgens is er weer een tijd van komen en uiteindelijk ook weer van gaan. Zo gaat het de komende weken nog even door! Papa en Tonny zijn ondertussen al weer naar huis, dat bederft de pret niet want Fanny en Jaap staan al weer bij ons op de stoep. Ja het is druk, en ja misschien is het ook een beetje veel. Maar ik geniet er  van. Heerlijk om eindelijk te kunnen laten zien waar wij wonen, wat wij meemaken en om dit samen allemaal te beleven. Ik schrijf veel, de verhalen kunnen jullie zelf lezen. Hopelijk geef ik op die manier een beeld van hoe wij leven etc. Maar het is toch altijd anders als je hier dan echt bent. Papa en Tonny weten nu bijvoorbeeld waar we het over hebben als we zeggen dat we naar Moomba zijn geweest. Ze kennen het strand, de bedjes en vooral ook de sfeer. Dit kan ik nooit in woorden of fotos uitdrukken, dit moet je beleven! Maar dit betekend niet dat de verhalen nutteloos zijn, het doet me goed om dit via het blog te delen, reacties te lezen en zo met jullie in contact te blijven. Aruba is voor ons een heel mooi avontuur wat hopelijk een groot deel van ons leven zal blijven, Jorick en ik zullen een leven lang terug kijken op herinneringen die wij hier hebben gemaakt. Ik beschouw dit blog als een soort openbaar dagboek. Wij raken niet vervreemd van familie en vrienden omdat jullie af en toe mogen spieken in ons dagboek. En wij kunnen het later terug lezen en denken: oh wat waren dat toch heerlijke tijden, kijk alle spellingsfouten!, lekker onbezonnen en vooral kijk waar wij toen waren en hoe ver wij nu zijn! Dit is heel dierbaar voor mij. 

Papa en Tonny zijn maandag weer naar Nederland vertrokken. Het is toch moeilijker dan ik had verwacht. De dag zelf verliep soepel en ik had helemaal niet het idee dat ze nu echt weg zouden gaan. Wij vinden het heel fijn als bezoek lekker hun eigen gang gaat dus het is ook niet dat we drie weken onafscheidelijk zijn geweest. Maar het is zo gek als je dan opeens je vader door de douane weer ziet vertrekken. Je geeft elkaar een dikke stevige knuffel, zegt dat je van elkaar houdt, wenst een fijne en veilige vlucht toe en vervolgens lopen ze weg. Je zwaait en ze draaien om. Dan zie je je vader een beetje ongemakkelijk, toch ook een beetje natte oogjes en dan zwaaien ze terug. Vervolgens gaan de deuren dicht en weg zijn ze. Jorick en ik draaien ons om, lopen weg en daar komen de tranen. Wat een gemis opeens.

Afscheid nemen vind ik ontzettend moeilijk en het gemis komt nu in vlagen. Gister in de auto op weg naar huis, uit het niks, komen dan de tranen. Dan mis ik mijn vader maar ook mijn moeder ontzettend. Dan besef ik mij weer even heel goed dat ze er niet is en er ook nooit meer zal zijn. Ondanks dat het al 15 jaar zo is komt het soms extra hard binnen. Het is een deel van mijn leven, ik heb het geaccepteerd maar dat maakt het niet minder moeilijk om mee om te gaan. Gelukkig breng ik haar altijd met mij mee, ik ben een deel van haar, zij is een deel van mij! Haar bloed gaat door mijn aderen, haar prachtige gouden armband die mij zo dierbaar is gaat nooit af, de rode gloed in mijn haren als de zon er op schijnt heb ik van haar, mijn liefde voor de zee heb ik duidelijk van haar (aangezien papa er niet zo veel mee heeft) en zo zijn er vast nog meer dingen die laten zien dat ik toch echt een dochter van mijn moeder ben. Het zal altijd een gemis blijven en het zal altijd moeilijk zijn om er mee om te gaan. Ze is mij dierbaar. Net zoals mijn vader, mijn broers, mijn lieve nichtjes en neefje, mijn mooie vriendje en iedereen die dicht bij mij staat. Gelukkig kan ik wel nog lekker met jullie knuffelen <3 

Voor het vertrek van papa en Tonny hebben we gelukkig nog wel hopi mooie dingen beleefd. We zijn naar Natural Pool geweest. Dit was weer een hele belevenis. De weg er naar toe is altijd weer een avontuur. Zal de auto het dit keer weer overleven? Gelukkig heeft de auto het wel overleefd maar we gaan het niet vaker doen! Jorick kan heel goed rijden maar alle hobbels,stenen en gaten in de weg zijn absoluut niet goed voor onze niet al te beste vering etc. Maar het was het wel waard want we hebben echt genoten. Tonny ging gezellig mee zwemmen. Papa heeft filmpjes en fotos gemaakt. De golven buiten de natural pool waren soms zo heftig dat ze over de rotsen de pool inkwamen. Dat veroorzaakte dan een sterke stroming en heel veel kleine bubbeltjes. Ons eigen bubbelbad! Het was genieten. 

We hebben ons ook te goed gedaan aan overheerlijk eten. We zijn bij Texas de Brazil geweest. Ons lievelingsrestaurant! Het is dat het prijzig is anders waren we daar regelmatig te vinden. Papa had het echt naar zijn zin, dit restaurant is echt iets voor hem namelijk. We hebben een hele leuke avond gehad met zijn vieren. Daarna zijn we op verzoek van Tonny nog een kleine avondwandeling gaan doen. Toen we terugkeerde naar de auto konden de mannen zichzelf niet meer bedwingen en heeft Jorick na invloed van mijn vader er voor gezorgd dat we die avond gratis hebben geparkeerd. Het terrein is afgezet met kleine betonnen paaltjes die in de grond zijn gezet. Eén van die paaltjes zat al los en heeft Jorick toen zorgvuldig verwijderd. Wij snel de auto in en toen hup snel er door heen gereden. Niemand had het gezien en wij voelde ons echte boefjes. Heerlijk zo een avontuur op zijn tijd. 

De laatste avond hebben papa en Tonny ons verwend met een bbq in onze achtertuin. Gezellig met zijn vieren lekker thuis gegeten, genoten van de avond en van de gezelligheid. Wat hebben we het goed gehad met elkaar. 

Toen was het voor hun tijd om naar huis te gaan. Dezelfde middag zijn Fanny en Jaap aangekomen en reden we met hun koffers achterin weer terug naar huis. Wat vind ik het leuk dat ze er zijn! Fanny voelt als een zus voor mij, we hebben samen al zo veel meegemaakt. Jaap vind ik ook een lieverd en gelukkig klikt het ook allemaal met Jorick. Ze zijn hier nu vanaf maandag. We zijn gister al lekker uit eten en naar de film geweest. We gaan nog een hele hoop mooie dingen beleven samen! 

Wat kan je toch een hoop meemaken in een week.. Jorick werkt naast mij braaf aan zijn huiswerk papiamento, ik ben vanmorgen nog even nuttig geweest met schoonmaken en de was. Nu is het tijd om te koken. Klinkt al als een echte huisvrouw haha!

Veel liefs voor jullie <3