Heads up!

2 februari 2015

Bon Nochi,

Het heeft even op zich laten wachten, hier is dan eindelijk weer een verhaal vanuit Aruba. We hebben nu eindelijk internet, dat betekend eindelijk gewoon normaal reisverslagen schrijven en direct op het blog plaatsen. Dat scheelt voor mij een hele hoop gedoe met hotspot maken met mijn telefoon en vervolgens hopen dat het geplaatst wordt zoals het geschreven is. In ieder geval maakt het internet ons leven een stuk makkelijker. We kunnen ook weer skypen met de liefhebbers. Vandaag gezellig met Elise geskyped, ontzettend fijn om weer even normaal gesproken te hebben. En gister lekker met papa en Tonny en daarna met Chris en Joska geskyped. Ik hou ervan <3

Oke waar ga ik beginnen.. Mijn laatste verslag was net voor de kerst en sinds die tijd is er echt een hele hoop gebeurd.. We zijn tussen kerst en nieuwjaar naar Nederland gevlogen. Dus we zijn 10 daagjes in Nederland geweest rond oud en nieuw. Heel fijn om familie en vrienden weer te zien. Ik heb ook een hele fijne tijd gehad met mijn schoonfamilie. We zijn terug naar Nederland gegaan vanwege het overlijden van Jorick zijn oma. Jorick kende haar niet goed en ik heb haar helemaal niet gekend maar we zijn vooral terug gekomen om Rob en Dian te steunen. We hebben dan ook een hoop tijd met Rob en Dian doorgebracht en zo weer dichter bij elkaar gekomen. Onze tijd in Nederland afgesloten met een heerlijk diner bij La Cubanita <3 heerlijk was het.

Verder had ik niemand van mijn familie verteld dat wij naar Nederland zouden komen wat voor mij een perfecte kans was om mensen te verrassen. Dat heb ik natuurlijk ook gedaan!! De eerste dag zijn we spontaan langs mijn vader gegaan. Het was maar de vraag of ze wel thuis zouden zijn.. De auto stond niet voor en het zag er naar uit dat niemand thuis was.. mhh toch maar proberen. Na een paar keer bellen deed hij dan eindelijk de deur open. Hij had geen visite verwacht dus wilde ons in eerste instantie in het kader van jahovagetuigen de deur wijzen. Toen hij doorhad dat wij het waren was hij natuurlijk door het dolle heen! Snel naar binnen want het is maar koud buiten. Wat heerlijk om weer thuis te zijn. Tonny was weg dus dat verklaard dat de auto niet voor stond. Toen ze thuis kwam herkende ze dat wij er waren aan de hand van Jorick zijn schoenen die op hun vaste plek stonden. Gezamenlijk heerlijk chinees gegeten, bijgepraat en eindelijk elkaar weer even een knuffel gegeven. Wat heb ik ze gemist.

De dagen erna zijn we nog langs Thomas en Linda geweest. Ook voor hun was het een aangename verrassing. Wederom was het erg gezellig. Natuurlijk kon ik mijn lieve nichtje die voelt als een zusje niet overslaan. De vuurwerkverkoop is van start gegaan bij fietsenwinkel Daatzelaar. Normaal help ik daar altijd mee als "pinmeisje". Mijn plan was: gewoon binnenlopen en zien wat de reacties zijn. Voor de winkel moesten we even wachten aangezien ik met Dian aan de telefoon was. Maar wie moest er precies dat moment langs lopen? Ja hoor, Fanny! Ze kon haar ogen niet geloven en het was geweldig om elkaar weer te zien, vast te houden en te spreken. Fanny is voor mij ontzettend belangrijk en ik heb haar echt onwijs gemist. Ze kon het niet geloven dat wij er weer waren. De verrassing was meer dan geslaagd. Onze tijd in Nederland was een gekkenhuis. We zijn elke dag op pad geweest om langs te gaan bij familie en vrienden maar daarna was het tijd om weer terug naar Aruba te gaan. 

Eenmaal terug op het prachtige, zonnige eiland met palmbomen, leguanen en perfecte stranden begon voor ons het dagelijks leven weer. We zijn begonnen met kitesurfen. We waren al een tijd van plan om hiermee te beginnen. Nu dan eindelijk de moed verzameld. Het is super leuk! We hebben nu vier lessen gehad. De eerste twee samen maar aangezien Jorick een grotere kite nodig heeft zijn we daarna opgesplitst. De kite die we gezamenlijk gebruikten die was voor mij eigenlijk net te groot en voor Jorick net te klein. Ik werd met gemak het water uitgetrokken en Jorick stond gewoon braaf met zijn voetjes op de bodem. Wel grappig om de verschillen te zien. Maar daarna dus individueel les en ook echt begonnen met op het board staan en zelf kleine stukjes kiten. We kunnen beide naar links en rechts evenredig kiten en dat helemaal zelfstandig! Nu zijn we op zoek naar onze eigen kite spulletjes zodat we ook zonder lessen kunnen oefenen. Maar daarvoor moeten we nu eerst maar eventjes sparen.

Ook ben ik weer begonnen met duiken. Ik ben nu begonnen aan mijn advanced duikbrevet. Mijn open water heb ik een tijd geleden al weer gehaald. Dus nu tijd voor een stapje verder. Met Advanced mag ik tot 30 meter diep duiken. Iets meer uitdaging. Al stelt het weinig voor, is precies hetzelfde als "normaal" duiken alleen nu duurt het iets langer voor je weer boven bent ;). De eerste twee duiken heb ik al gehad. Dit was een nachtduik en een diepduik. De nachtduik vond ik best wel spannend aangezien je alleen ziet waar je je lampje op schijnt maar de diepduik was appeltje eitje. Jorick was gelukkig bij beide duiken ook aanwezig. Het is leuk om samen te duiken aangezien je dan ook kan delen wat je allemaal ziet en meemaakt.

We hebben bij de nachtduik een hele grote schildpad gezien, dat blijft heel speciaal! En wat wel heel leuk was tijdens de diepduik was dat we een ei mee naar beneden moesten nemen. Een gewoon normaal kippenei. Deze moesten wij op een diepte van 30 meter pellen. Het eiwit vloeit dan langzaam weg maar het eigeel blijft dan door de druk intact. Je kan dan met het eigeel "overspelen". Met een klein zetje kan je het dan naar de ander spelen. Als je dat heel voorzichtig doet dan blijft de dooier heel. Heel apart. Jorick had natuurlijk meteen heel dat ei stukgeslagen onder water! haha. Maar die van mij was mooi heel gebleven. Tot een bepaalde diepte hebben we het eigeel heel meegekregen totdat het uit elkaar viel door het gebrek aan de druk. Wel weer een leuke ervaring. De diepduik was Jorick zijn laatste duik, hij heeft nu zijn advanced duikbrevet. Ik heb er nog twee te gaan! 

Verder weet ik zo één twee drie even niet wat er allemaal nog meer gebeurd is in de tussentijd dus ga ik er een eind aan maken. Ik zal dit keer snel weer wat van me laten horen!!

Fijne avond allemaal, veel liefs van ons <3

 

5 Reacties

  1. Papa Cees:
    3 februari 2015
    Sophie, wat kun jij toch een mooie verhalen schrijven. Als je echt niet meer weet wat je op Aruba moet doen zou je zo een aantrekkelijke reisgids kunnen schrijven.

    Keep-up the good work

    knuffel en kus van di papa
  2. Chris:
    3 februari 2015
    He fie, Ik ben zo trots op de avonturen die allemaal beleefd. Kitesurfen en duiken zijn geen sporten voor doetjes, en jij doet het gewoon even!
  3. Angela:
    3 februari 2015
    Hey Sophie!
    Super leuk om weer een reisverslag van jullie te lezen!
    Wat zal het heerlijk geweest zijn om weer even familie en vrienden te zien! En dat de verassing groot was is ons zeker niet ontgaan! Er is vol enthousiasme over verteld! Leuk!!

    Lekker verder genieten daar!!!

    Liefs,

    Angela
  4. Marijke:
    3 februari 2015
    Heej, Sophie
    Wat kan jij toch lekker schrijven, de verhalen mogen best nog langer hoor, leest heel makkelijk we
  5. Nel van Essen:
    3 februari 2015
    Hé Sophie. Het was echt een verassing om jullie hier weer te zien en we zijn blij dat we jullie ontmoet hebben bij Jeroen en Sanne. Ook oma van Bemmelen hebben jullie erg blij gemaakt met jullie bezoekje!! Stuur je nu zelf deze berichtjes aan oma of zal ik ze maar uitprinten voor haar! Geniet maar weer lekker verder van alle activiteiten die jullie daar doen en wij lezen jou verslagen met heel veel plezier!!Dag lieve Fie groetjes aan Jorick xxx